Həmişə arzu etmişəm öz evim ya da ayrıca bir otağım olsun…
Ad günümdə ya müəyyən bayramlarda verilən hədiyyələrin əksəriyyəti necə verilibsə elə də qalıb. Kirayədə qaldığımıza görə həmişə arzulamışam ki, vaxt gələr, onları öz evimizdə açaram.
Bəzən xəyallarımda öz evimi qururam və hansı hədiyyəni hara, necə qoyacağımı da müəyyən edirəm.
Bəzən açmaq istəyirəm hədiyyələri, amma hər dəfə onları açmağı başqa günə saxlayıram. İndiyə kimi əksər hədiyyəni açmamışam. Ən çox da qab-qacağa aid hədiyyə olanda.
Hələ indiyə kimi qismətimdə olmayıb onlardan istifadə etmək. Elə bil bəzən insan kimi dil açıb nəsə demək istəyir evsiz qalmış hədiyyələr və dünyaya təzə gəlmiş körpə kimi danışa bilmirlər.
Sanki bağlı qutuda qalmaqdan beziblər, işlədilmək istəyirlər.
Elə bil onlar da mənim kimi kirayə olmayan evdə açılacaqları günü gözləyirlər.
Sanki mənim kimi onlar da xəyallar qururlar…
Gün o gün olsun hədiyyələrini öz evimizdə açasan!
Comments are closed.