Kərəm Kürqıraxlını mən daha öncələrdən tanımışam – hələ ötən əsrin 70-80-ci illərindən. Onda Azərbaycan Dövlət radiosunun məşhur “Bulaq” verilişinin redaktoruydum və Zərdabın Otmanoba kəndində Kərəm Müslümov adında (Kürqıraxlı ləqəbini sonradan götürüb) bir şairin varlığından redaksiyamıza gələn dinləyici məktublarından xəbər tutmuşduq. Sonralar şeirləri ilə də tanış olduq. Yenə də dinləyicilərin sayəsində. Təbii ki, o şeirləri səsləndirir, həm də özünü görmək, dilləndirib səsini eşitmək istəyirdik. Axı, radio həm də səs deməkdir. Sonra özünü də gördük, çıxışını lentə aldıq, öz səsiylə şeirlərini yaydıq. Və gördük ki, Kərəm bütün varlığı ilə, yəni görünüşü, boy-buxunu, xasiyyəti, sadəliyi, səmimiyyəti ilə şeirlərinə oxşayır. İsnişdik və bir növ o bizim ştatdankənar müxbirimiz oldu. Əlbəttə, şeir üzrə. Bundan sonra o özü yaşadığı doğma kəndindən tez-tez şeirlərini göndərməyə başladı. “Bulağ”ın əvəzsiz ifaçısı Səməndər Rzayev onun şeirlərini xüsusi şövqlə oxuyardı. Deyərdi ki, biz tərəfin adamıdı, yazısından yulğun kollarının ətri gəlir. Bizimlə tanışlığından sonra Kərəm elə bil ki, daha çox, daha sürəkli şeirlər yazmağa başlamışdı. Bəlkə də həyatında ilk dəfə rast gəldiyi bu təmənnasız iltifatımız onun ilhamına qanad taxmışdı. Bəli, Kərəm qələmə, yaradıcılığa daha möhkəm inamla sarılmışdı. Günü-gündən Kərəm Kürqıraxlı adında bir el şairinin sözü-söhbəti daha uzaqlara yayılır, el şənliklərindən, toy mağarlarından qoşmaları, təcnisləri aşıqlar, xanəndələr dilindən pərvazlanırdı.
Kərəm Kürqıraxlını bu balaca, heyrətamiz dərəcədə unikal məmləkətimizdə, adları dillər əzbəri olmuş, düzüb-qoşduqları nəyə görəsə yüzlərlə, minlərlə yazarların yazılarından seçilən Məzahir Daşqın, Alqayıt, Bəhmən Vətənoğlu, Sücayət, Əli Qurbanov, Məmməd Aslan, elə Zəlimxan Yaqub kimi el şairləri səfinə aid etmək olar. O da adları sadalanan sənətkarlar misallı sözü təmiz deyir, bəzək-düzəksiz, kəsəsinə deyir. Bir də sərt, boz, nəştər kimi iti. Və görünür tükü tükdən seçməyi bacaran xalqımız da məhz bu üslubu, bu tərzi ta əzəldən qəlbinə, ruhuna, milli boyuna tən bilib. Onun üçün Füzuli babamız, Vaqif, Dədə Ələsgər, Aşıq Alı, Aşıq Şəmşir dillərin təkindən düşmür, Əli Kərim demişkən zamana yanıqlar veribən gələcəyə doğru addımlayırlar.
Qoşma Kərəm Kürqıraxlıda daha uğurlu alınır, odur ki, ən çox yayılan da onun qoşmalarıdır. O, bu üç-dörd bəndlik şeirlərində el-camaatın ən ümdə arzularından, dərd-sərindən, problemlərindən ustalıqla söz açır. Onu daha çox əhatəsində yaşadığı bəzi insanların xislətindəki naqisliklər, deformasiyalar, çatlar narahat edir. Kərəm dost etibarsızlığına yanıb-yaxılır, unutqanlığa dözmür, milli dəyərlərin ayaqlar altında tapdanmasına darılır, rüşvətxorluq mərəzinə qarşı üsyan edir, kişilərə vicdanlı, qadınlara ləyaqətli olmağı tövsiyyə edir. Və bütün məqamlarda Kərəmi biz bir ağsaqqal, dünyanı görüb dərk etmiş müdrik qismində görürük. Bu mövzularda qələmə aldığı şeirlər insanların ürəyindən xəbər verdiyinə görə tez də qavranılır, yaddaşlara hopur, məclislərdə ağızdan-ağıza dolaşır.
Kərəmin yaradıcılığını sərf-nəzər eləyəndə şairin boy artımı mənasında bir elə dəyişiklik hiss olunmur. Yəni Kərəm 70-80-ci illərdə, hələ yeniyetmə, gənc ikən nə yazıbsa, hansı templə, hansı vüsətlə yazıbsa bu gün də elə yazır. Bəlkə də bəziləri indicə dilimə gətirəcəyim müqayisəni yersiz sayacaq, amma vallah-billah, istər Füzulimizin, istər Vaqifimizin, istərsə də Dədə Ələsgərimizin yaradıcılığını da izləyəndə bu halın şahidi olmaq mümkündür. Yəni onlar da gəncliyində nə sayaq yazıblarsa, ixtiyar çağlarında da o cür yazıblar. Bu, vergi məsələsidir, atam-anam, uca Allahın seçib-sonaladığı bəndələrinə lütfüdür. Zənn edirəm Kərəm Kürqıraxlıya da həmin lütfdən bir qırıq pay düşüb. Və sovetin bərk gedən dönəmlərində, ölüm-zülümlə olsa da Kərəmin öz səsiylə yazıb efirə ötürdüyümüz bu şeirlərə diqqət kəsilsəniz, o lütfdən işartıları siz də hiss edəcəksiz.
İNDİ
Vaxtında hörmətlə öldü kişilər
Yoxsa gələrdilər amana indi
El dərdi çəkənlər möhtac olardı
Yetimdən beş manat umana indi.
****
Gördüyün yabılar daha nərdilər
Müqəddəs olanlar böhtan, şərdilər
Atlar arpa yeyib kişnəşərdilər
Yazıqlar həsrətdir samana indi.
****
Ocaqlar qaralıb, közmü qalıbdı?
Ədaləti görən gözmü qalıbdı?
Kişilərdə vəfa, sözmü qalıbdı?
Baxan yox ilqara, imana indi.
****
Düzlüyüm ömrümə şöhrətdi, şandı
Oğul var atanın haqqını dandı
Bəşərə verdiyi nuru yalandı
Günəş həsrət çəkir dumana indi.
****
Könül, düyün vaxtı nə boşal, nə dol
Yerə gül əkmişdin dönüb oldu kol
Yaşaya bilmirsən Kərəm, yaxşı yol
Bax belə dəyişib zəmanə indi.
****
GÖRƏSƏN
Baxt sınadım, o gün söndü çırağım.
Bu əzaba baxt nə deyir görəsən
Kəmfürsətlər taxta çıxıb şah oldu.
Şah kor oldu, taxt nə deyir görəsən.
****
Başımıza göydən yağan daş oldu.
Gözümüzdən axan qanlı yaş oldu.
Şər xeyirə, xeyir şərə tuş oldu
Bəs bu işə haqq nə deyir görəsən.
****
Başa düşən çıraq kimi əriyir
İçin-için hey ağlayıb kiriyir,
Bu haqsızlıq ayaq tutub yeriyir,
Buna zaman, vaxt nə deyir görəsən.
****
Cib kəsənlər canımıza daraşdı
Rüşvətə bax, görün necə yarışdı
Halal-haram alt-üst oldu, qarışdı
Sinəmdəki ox nə deyir görəsən.
****
Zalımların kəməndinə düşmüşük.
Görə-görə dərd odunda bişmişik.
Kərəm, sağkən cəhənnəmə köçmüşük
Ədalətsiz şah nə deyir görəsən.
****
ALIB GEDİR
Nə bir qocalmışam, nə qarımışam
İndidən gözümü yaş alıb gedir.
Şeir çəmənzarım çiçək açmamış
Ömür gülşənimi qış alıb gedir.
****
Hikmətli bilməyir nadan hər sözü
Acı yel əsəndə kül örtür közü
Qoca dəyirmandı bu dünya özü
Dolan xəzinələr boşalıb gedir.
****
Yoxdu bir çarəsi istər alış, yan
Hər tərəfdə qırğın, hər tərəfdə qan
Dəllal bazarına dönüb bu dövran
Nadanlar, satqınlar baş alıb gedir.
****
Hanı yeri, göyü satın alanlar
Bürüyüb dünyanı gedir yalanlar
Kəsilir alim tək başı olanlar
Pulun göstərənlər “beş” alıb gedir.
****
Nə qədər etsək də sözü, söhbəti
Kimsə alverindən qalmayır qəti.
Varlının evində qırqovul əti
Yoxsul ordan-burdan leş alıb gedir.
****
Kürqıraxlı Kərəm, fikir ver çağa
Qananlar qul olub, qanmazlar ağa
Bir belə zülümə, bu haqsızlığa
Dinənlər on beş il iş alıb gedir.
İntiqam Mehdizadə
http://www.youtube.com/watch?v=oW18g5Nz57Y
Birinci video acilmadi????????? Umumiyetle maraglidi.
Mahniya soz yoxdu…
Allah uzun omur can saqliqi versin uqurlari bol olsun.
Sen quran dunyani bende daqidir
Qurduqun yerlere birde bax Allah
Seni tanimayan alcaq bendeler
Serxowluq eyleyir pirde,bax Allah
Urekler meyitdi,sinemiz qebir
Beden elden getdi qalmadi sebir
Gor bu ne oyundu ,bize bir se-bir
Duwmene wew veren nerde baxAllah
Dozsekde dunyanin her savawina
Baxan yox gozlerin axan yawina
Qoyub bir milleti sapanddawina
Vezife axtaran qurda baxAllah
Goydeki bulud tek,Kerem dolmuwuq
Tamam saralmiwiq tamam solmuwuq
Doqma yurdumuzdan qacqin olmuwuq
Bir el cekmeyen derde baxAllah
Comments are closed.